Aarie Thenesai

Razzaa

Hasss... Szamana wabi smak liliowy, trafił tu szybko. [rozgląda się po komnacie i oblizuje obsesyjnie usta]
Wąż chce dla przyjemności uwić się miedzy gładkie lilie. [chodzi żwawo, a za nim sypią się kadzidła]

Vendria

W drzwiach komnaty pojawiła się elfka. Początkowo zaskoczona niespodziewanym gościem, szybko jednak odzyskała rezon.
- Witaj szamanie. Cóż Cię do nas sprowadza? I jaki w tym możesz mieć interes? - Zmrużyła lekko oczy.
- Tak czy inaczej na wiedzenie z carycą przyjdzie Ci chyba poczekać aż swą komnatę opuści. - Dodała bezinteresownym tonem.

Liwurien

Elfka w piżamie przebiegała przez hol z łaźni w stronę swej komnaty. Gdy dostrzegła, że Vendria z kimś rozmawia w drzwiach, przystanęła na chwilę i wyjrzała przez ramię Vendrii, z ciekawością zerkając na przybysza. Miała mokre włosy, toteż szybko umknęła, by się nie zaziębić.

Razzaa

[wykrzywił głowę mocno w prawo tak, że prawie dotknęła ramienia, uśmiecha się sztucznie]
Szamańskie interesy gładkie Lilie zostawią w spokoju, Razzaa niema złego zamiaru. [przeciągnął językiem po zębach] Szaman chce być teraz gadem w bukiecie.

Xiareavar

Doprawdy?

Postać mrocznej zajęła miejsce opróżnione przez elfkę.

Szaman dla przyjemności? Tylko i wyłącznie? Jeśli szaman szuka burdelu, to zły adres.

Zmrużyła oczy w dwie cienkie, stanowczo zbyt mocno okolone makijażem szparki.

A może Wąż chce uwić gniazdo tam, gdzie nikt się go nie spodziewa? Gryźć znienacka spomiędzy rabatek? Gdzie nie widzą go ani Szpony drapieżnych bestii, a Armia hycli nie będzie wykurzać go Ogniem?
Nie jesteśmy głupie. Każdy Wąż ma rozdwojony język.

Fontanesia

Zza jednej ze zgrabnych nóg Xiareavar, mniej więcej na poziomie kolana wyjrzał obsypany jasnymi lokami uszaty łepek. Jasna skóra dziecka tworzyła przyjemny kontrast z kolorytem mrocznej. Syczący szaman wyraźnie fascynował dziecko, o czym świadczyła chwilowa utrata mowy i oczy jak dwa błękitne spodeczki.

Zaraz za nieruchomym chłopcem pojawiła się srebrnowłosa elfka. Zgarnęła synka pod pachę, ignorując całkowicie wściekłe machanie nóżkami - świeżo nabyta zdolność chodzenia była dla elfiątka najcenniejszym skarbem, nie zamierzał dać się jej tak łatwo pozbawiać - i spojrzała na orka z mieszaniną zaciekawienia i zdziwienia.

- Witamy w naszych, khm, skromnych prograch - odezwała się. - Ithil, przywitaj się z panem - z tymi słowy postawiła wierzgającego chłopca na ziemi, a ten siłą rozpędu podbiegł zaraz do orka i chwycił mocno poły jego szaty, żeby móc utrzymać równowagę. Gapił się bez słowa na zielonoskórego, widocznie oczarowany. - Rozumiem, że może się czuć pan zafascynowany naszym... siostrzeństwem, bo przecież nie bractwem... Chciałabym jednak wiedzieć, czy pan nie nazbyt wojowniczy, by, cóż, uwić się między nas dla przyjemności - zacytowała z wyraźną przyjemnością, uśmiechając się uprzejmie.

Razzaa

//do postu wyżej

Hshsss... [uśmiechnął się zuchwale, zbliżył się do tej która przemówiła]
Węża niełatwo jest chwycić, gdyż ślisską ma łuskę. Cały żywot gromadzi jad po to by go użyć, gdy zaisstnieje potrzeba. Jad szamański niema wymiaru materii lecz znajduje się tutaj. [stuka się w skroń]
Razzaa nie ukrywa się jak gady w zaroślach… [w tym momencie zza szamańskiego pasa wyskoczyła mała myszka. Rzucił na nią gniewne spojrzenie, a gdy tylko wylądowała zdeptał potężnym tąpnięciem i wsadził z powrotem skąd wyszła] …lecz sstawia czoła przeciwności. Zawsze na swój, niezawodny i uniwersalny, sposób. [potrząsnął wymownie sakwą, wyleciały z niej przy okazji jakieś czarne pióra]
Niema siły, która z szamańskiego powodu, mogłaby zagrozić pachnącemu dworowi. [rozłożył długie ręce szeroko]
[przechadza się po komnacie spoglądając krótko na każdą z napotkanych kobiet, uśmiecha się sztucznie, posykuje czasem]

//do postu niżej

[wzdrygnął się widząc jasne dziecko, spoważniał szybko] Blady chłopiec?! [wącha dziecko, zbliża pysk ku niemu, rozwidlony język zatrzepotał tuż przed twarzą malca, a szamańskie oczy nabrały, nieznaną siłą, rubinowego koloru]

Fontanesia

Elfka znieruchomiała jak mysz zahipnotyzowana przez grzechotnika, co właściwie mogło być prawdą. Mogłoby, gdyby szaman złamał zasady gościnności - jeśli tylko uznać to zasypanie pytaniami za gościnność.

Rzuciła Xiarei rozpaczliwe spojrzenie, nie mogąc się zdecydować, czy ruszyć małemu na pomoc, czy może poczekać, aż zagrożenie stanie się realne. Tymczasem chłopiec nadal wpatrywał się w szamana jak urzeczony. Gdy ork pochylił się ku niemu, cofnął się o pół kroczku, puszczając poły szaty, i bardzo zdumiony obrotem sytuacji wylądował w pozycji siedzącej na podłodze. Wyciągnął rączki w stronę Węża, oczekując pomocy w podniesieniu się znów do pozycji wertykalnej.

Razzaa

[syczał cicho spoglądając na jasnej cery dziecko, w końcu chwycił je za ubranie od tyłu i uniósł nieco nad głowę, czerwony wzrok szamański zdawał się pulsować wbity w niewinne dziecięce spojrzenie]

[zwrócił się do elfki]

To dla Razzaa?

[zaczął obejmować głowę dziecka badawczo na różne sposoby]

Fontanesia

Dziwna zielonoskóra gęba znalazła się nagle tuż przed twarzą chłopca, na dodatek jarzyły się w niej dwa czerwone światełka, dokładnie takie, jakimi zwykł bawić się w pierścionku matki. Roześmiał się wesoło i wyciągnął paluszki, mając wyraźną ochotę dźgnąć szamana w jedno z pulsujących ślepi. Nie wyglądał na przerażonego, w przeciwieństwie do elfki, która, blada jak papier, nadal stała nieruchomo w drzwiach.

- Em... Myślę, że zasłużył pan na bardziej okazałe prezenty... bądź poczęstunek nieco, hm, wykwintniejszy - odezwała się niepewnym tonem, z wahaniem postępując krok naprzód. - Ithil, zostaw pana - upomniała łagodnie chłopca, rzucając za siebie kolejne błagalne spojrzenie. Tylko imperatorka mogła coś tu pomóc.

Aya

Z jednego ze stojącego w głębi pokoju foteli podniosła się leniwie niewysoka postać, wytrzepując popiół z wygasłej już fajki. Na zamaskowanej ciemnoskórej twarzy pojawił się krzywy uśmiech, gdy stanęła z boku szamana i szybkim ruchem wyłuskała dziecko ze szponiastych łap.
- Blade dzieci wywołują niestrawność, synu Płomienia, zapwene przez swoje wodne dziedzictwo - mruknęła ujmująco miłym tonem i podała niezbyt zachwyconego chłopca matce. Gdy pozbyła się elfiątka, zatarła dłonie z wyraźną ulgą, jakby dalszy kontakt z dzieckiem nie był jej na rękę. Odwróciła się do orka i badawczo przechyliła głowę na bok, taksując go spojrzeniem.

Deriva Ma'For

Za oknem mignęło coś błękitnego skrzącego się wewnętrznym blaskiem. Za nim pojawiła się niska szczupła postać i również szybko zniknęła z widoku.

Xiareavar

Dziewczyny...

Spojrzała na swoje Lilie, potem na orka, średnio przychylnym wzrokiem. Powiodła spojrzeniem na elfiego chłopczyka, jakby chciała optycznie ocenić zdolności poznawcze tak brzdąca, jak i zielonego przybysza. Wzruszyła ramionami, widocznie uznając, że są warci siebie.

Wiecie co macie robić. Przeproszę was, pewnie wiecie, że teraz nie mam zbyt wiele czasu. Wrócę do swoich zajęć, jeśli łaska.

Razzaa

Hhh… [szamańskie oczy zbledły natychmiast, zacisnął pieści, wyglądał na wyraźnie zirytowanego zachowaniem ciemnoskórej]
Nie sądzi chyba, że chciał to szaman zjeść hsss… [syknął]

[wyprostował się po chwili]
Niech mówią kwiaty, co ma szaman zrobić by mu pozwoliły uwić gniazdo w pobliżu rozkosznych zapachów.

Fontanesia

//Kandydat przyjęty na dwutygodniowy okres integracyjny.