Aarie Thenesai

Kymil

Gdy rozmówczyni skróciła dystans, elf przyjrzał się uważniej osobie, której słowom miał zaufać. Milczał przez dłuższą chwilę, karmiąc pamięć szczegółami sytuacj. Bez ruchu przypatywał się błyszczącym w półmroku punkcikom oczu, jakby miały mu zdradzić sekret, nad którym rozmyślał od pierwszej chwili, gdy za jego plecami zabrzmiał głos obcej kobiety. Kilka oddechów później na jego ustach pojawił się delikatny ślad uśmiechu.
- Dobrze, zapraszam tedy na spacer, nim tutaj gwarno się zrobi. Rad bym był również nie spotkać drugi raz istoty zwanej Wujkiem Fallem - powiedział swobodnym tonem, a jego dłonie uwolnione od siebie nawzajem skryły się przed oczami innych w szerokich rękawach szat maga.

Aya

- Fallerion jest tak naprawdę niegroźny - mruknęła pobłażliwie - chociaż, przyznaję, korkociąg we wprawnych dłoniach potrafi zrobić krzywdę. A teraz... - wykonała szeroki gest dłonią - zapraszam. Przejdźmy się.

Fallerion

Dziwna istota, coś co poruszało się na czterech kończynach, sądząc po niezgrabnych ruchach- na czworaka, przykryte różowym płaszczem, a właściwie czymś, co go udawało, poplamionym i dziurawym, podbiegło do Ayi, ugryzło ją w stopę i uciekło.